Sonunda susacak kadar konuştum- Durdum
Büyük hünermiş susmak
Sonunda sevgiyi anladım…
Önceliğimi azalttım sevdiklerimi çoğalttım
Görür gibi oldum kendimi
Sonunda yoruldum, dinlenmeyi özledim
Bir çırpıda dinlendim tekrar yola koyuldum
Bırakamayacaklarım da var dedim
Özlemek gibi
Anlamak çabası gibi
Hatırlamak gibi güzel şeyleri
Unutmak gibi kötülükleri
Bırakmam gerekenler de vardır dedim- Aradım
Ne zormuş bulmak kendi eksiğini
Sonunda dedim ki boşver
Bugün düşündüklerin yarın değişir
Ersoy Kocabıçak
Kayıt Tarihi : 4.5.2020 03:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ersoy Kocabıçak](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/04/sonunda-95.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!