Söyle can ciğerim artınca zulüm
Fazla mı kapladı közünü, külüm
Ey benim sümbülüm ey benim gülüm
Sende mi boynunu büktün sonunda
El alem her gün söz, ederken bizden
Ne çabuk çekildi dermanın dizden
Vazgeçip takipten, vazgeçip izden
Sende mi yerlere çöktün sonunda
Eskiden dağlarda erimez karken
Eğilmez, kırılmaz imkânın varken
Olmadık yerlerde adın yazarken
Sende mi gözyaşı döktün sonunda
Yaşayıp giderken yalnız tek teke
Bilmezken kirlilik bilmezken leke
Kıyıda, köşede ah çeke çeke
Sende mi kalbini söktün sonunda
Kayıt Tarihi : 20.7.2018 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!