Sonuncu Köy
Doğruyu söylerim hep,yalana bulaşmam.
Dokuzundan kovulsam,onuncu köy var.
Artık her gülen yüze,hemen yılışmam.
Bilirim ki altında,sahtelikten pay var.
Kalmamış kimsenin,kimseye saygısı.
Kimilerinde para,kimilerinde oy kaygısı.
Kalplerden de sökülünce, Allah korkusu.
Garip zâde garibe,onuncu köy var.
Nice kazık yedim,yürekte sızım var.
Bilmeyen bilsin,bende tükenmez azim var.
Bu konuda söyleyecek daha çook sözüm var.
Onuncu köyden de kovsalar,sonuncu köy var.
Mustafa EROL
Antalya/Manavgat
Kayıt Tarihi : 3.5.2007 11:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)