Sonuna Kadar Şiiri - Arabaci Hilmi

Hayat denir buna;
Ölümüne bir savaş bu,
Her an, her saniye,
Bu savaş benim içimde,
Yüz yüze, sıcağın içinde,
Zorluklarla yüzleşip, aç kalarak,
Eski hayallerin peşini bırakmadan,
Onları yaşatmak için bir savaş,
Sonuna kadar.

Aşk denir buna;
Ölümüne bir sevda bu,
Her an, her yerde,
Bu sevda benim içimde,
Kalbimin kırıkları içinde,
Sevmediğini bile bile,
Eski anıların peşini bırakmadan,
Onları yaşatacak bir umut bulmak için bir savaş,
Umutsuz aşkımı sürdürmek için,
Sonuna kadar.

Unutma, her savaşta bir tek kazanan vardır,
Kim ki zamanını ve şansını iyi kullanır,
Kim ki ortaya tüm gücünü koymaya cesaret eder,
Sonuçta kalacak sadece bir kişi,
Bir kişi ve onun isteği,
Kazanmak için,
Pes etmeden uğraşarak,
Hayalleri için,
Sonuna kadar.

Bekleme asla,
Cama vuran yağmur damlaları gibi,
Saniyelerin yüreğine vurmasını.
Aldanma, kalbini kafese kapatma,
Yalvarırsın kuşlar gibi özgürlük için sonra,
Unutma, özgürsün aldanmadıkça,
Sen kurallar, kurallar sensin,
Sonuna kadar.

Bekleme asla,
Meyveleri toplamak için onların birer birer düşmesini,
Vakti gelince doldur dereden su testisini,
Unutma, elbet bir gün de senin yaprakların düşecek,
Yalnız kalacaksın, dışlanacaksın,
Gücün yeterken savaş, herşey için,
İnançların için savaş,
Sonuna kadar.

Git gidebildiğin yere kadar,
Durma asla yorulana kadar,
Savaş, ölümüne, sonuna kadar,
Uğraş, emeline yetecek kadar,
Değiş duygularını, başarıya ulaşma yolunda,
Yoksa takılırsın, bu hayata...
Git gidebildiğin yere, durmadan, savaşarak,
Tükenene kadar, bitene kadar,
Sonuna kadar!