Sonun Tatlı Hikayesi

Sonu olmalı her başlangıcın.
Bitmeyen bir gündüz geceyi özletir.
Buharlaşmayan bir suyun sonu balçık.
Dalından kopmayan yaprak ağacın intiharı.

Bitmeli herşey vakitlice
Aslolan döngünün içinde dik durabilmek !

Bazen bakarsın gök pembe
Bazen yüzün gül bahçesi
Arşa uçmuşsun kanatların var
Ama zaman sonra ayaklar ağrır basamazsın
Kanın donar,yüzün çekilir, nefes azalır.
Bu acınası halin aslında senin kıratındır.

Doğasındandır zamanın yabancıdır, eldir.
Bitişlerde sever bir tek seni.
Bitişler hep hüzün vermez sessiz hediyeler de sunar.
Sessiz, ruhsuz, umutsuz.
Minnet duyup almayı bilmelidir hani.
Alıp, sessizce, alnı önde gidebilmelidir.