Bir teyp gibi kaydederiz yaşamı şuursuzca.
Onursuzlukların solgun ihtişamı dolarken gönlümüze
Dengesiz ruhların çığlıkları renklendirir beynimizi.
Bir umursamazlık teranesi dolar tenimize,
Ve bir aydınlıktan bir aydınlığa kaçışın ayak izleri başlar.
Issız bir sessizlikte görünür sonun soğuk yüzü.
Sanki tavan arasında sıkışmış bir böcek gibi,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
