Sayılar çoksa da nasılsa biter,
Bitişi tükeniş değil mi bunun?
Bütün sermayeler böylece gider,
İflasın ilanı değil mi sonun?
Faydalar içinde fayda aradın,
Arayıp bulunca neydi muradın?
Kendin dahi söyle, neye yaradın?
Hayatı yaşamak değil mi konun?
İhtiyaç dediğin zevkler üzere,
Zevk-u sefaları alma nazara.
Gerçek konutundur vardın mezara,
Senden uzaklarda değil mi canın?
Bu derin konudur düşünmek gerek,
Sevdalar insanda neden müşterek?
Bir avuç kanı da devreyler yürek,
Canın da gıdası değil mi kanın?
Çokluk sonsuzlukta ölçme işlemi,
Cühelamı ölçer? Bu gidişlemi?
Mutluluk sadece bir gülüşlemi?
Durmuşoğlum ölmek değil mi sonun?
Kayıt Tarihi : 1.3.2012 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlgili yorum ve alakanıza çok teşekkürler ama şunu da belirtmeliyimki ebedi mutluluk kavramı yabancı olduğum bir fikir değil. Yanlız dikkatli okuyunca şiirin özünde bunu bulmak mümkün.
Yinede uyarınıza teşekkürler.
Saygılar, hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (2)