Sonun Başlangıçı Ver.4.1 Final

Önder Durmuş
15

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Sonun Başlangıçı Ver.4.1 Final

Son kuşta elimden uçup gitti,
Penceremin pervazına artık hicbiri konmuyor,
Öyle bir yalnız kaldimki,
Sayısı İnsanların onbin Katı olan,
Karıncalar bile bıraktıgım kırıntılara gelmiyor.

Son mektubumu da verdim postaya,
Bir de kırmızı gül saklayarak içine,
O mecbur olmasada beni sevmeye,
Bilmesini istedim,
Ben onu hala seviyorum diye.

Son gucumu topladım yine,
Pekiştirip belkide başka bir sevgiyle,
Ne kadar zor olsada,
Gucume yenıden guc katıp,
Gonlumdeki yarayı silerim diye.

Son gözyaslarım yanaklarımda yine,
Hala dusunuyorum bulamıyorum nedenini de,
Son bir umut var hala içimde,
Ama üzülüyorum yine,
Karıncalar bile gelmiyor diye.

Son Kusta Elimden Ucup Gitti,
Ne kadar beslesem, Onları Ne kadar sevsemde,
Gideceklerdi Gunun Birinde,
Ucmalıydılar Kanat Cırpıp,
Baska Diyarlara.

Son aşkımda bırakıp gitti,
Belkide cok sevmistik birbirimizi,
En azından ben ikimizin toplamı kadar sevmiştim,
Yanlış cok yanlıştı yaptıgım,
Sevgilin seni senden bir parca daha sevmeliydi.

Son Düsündügüm akşam Onu belkide,
Herseyin bittigi bir gece,
Hayat bitiyo rmuydu, yeniden mi baslıyordu.
Cevaplayamadıgım soru ise buydu,
Bir Son mu Baslıyordu.

Sonun Basladıgı Bu gece,
Gonul yaramın son kez kanadıgı,
Herseyin koptugu ve Yeniden Birleştigi,
Aglamak İstedigim ama Hıckıramadıgım,
Gozyaslarımı da Tutamadıgım,

Cesaretımı Son denedigim miydin sen,
Tum kozlarımı kullandıgım,
Ve artık hep kacacağım mıydın sen,
Ozleyecegım ama bir daha sarılamayacağım.

Son özledigim gözleri çimen,
Elini tutup tutabilecegim son Bebeğim sen,
Pervaza konan kuslardan umudumu kesip,
Karıncaları beklemeye baslayan ben,
Hala anlayamadı bu ayrılık neden.

Aklımdan bır turlu cıkaramadıgım,
Her baktıgım yerde olan sen,
Bir kızıl hilal, Dogadaki yesilsin sen,
Ne o saçların nede gözlerin,
Bir an silinmezler icimden.

İstiklal Caddesinde Gezinirken,
Belkide Sadece iki yudum içmişken,
Gitarımı Delice Tıngırdatırken,
Cıkan O guzelim tınıdan Sarhoşken,
Hala Seni Dusunebilmek ve söyleyebilmek,
Sevdigimi seni icimden,

Gecenin ayazında üsümüyorsam,
Senin atesinden,
Konusamıyorsam yanında,
Sırf senin gevezeliğinden,
Ama artık sensizliğimden.

Doğayı daha da çok seviyorsam,
O yeşilimsi harikalara bakmadan yapamıyorsam,
Herkese onun gözleride böyleydi diye anlatıyorsam,
Bunlar senin gözlerin yüzünden.

Ve Neden bu kadar Koptun icimden,
Sonunda sogudum iste senden,
Bir daha seni gozlerimle gormeden,
Dayanirim inan seni ne kadar beklesem,

Gozden ırak oldun ve boylece de gonlumden,
İzleyemiyorsam dogayi sırf senin yuzunden,
Seni hala da beklesem, inan hiç belli etmem,
Çıkıp gelsen aniden,
Bilmiyorum sarılır mıyım yeniden.

Sonun başladığı bu gece, içime bir his düştü yeniden,
Belki bir kez daha denesem, başlar mıyız bıraktığımız yerden,
Ve yeniden kuşların kanadı olup,
Uçar mıyız uzaklara beni ağlatan geceden,

Başlangıç tarihi: 02.04.2002
Final tarihi: 23.10.2002

Önder Durmuş
Kayıt Tarihi : 23.10.2002 13:55:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Önder Durmuş