Kalem çürüdü sözler kaldı dilimizde
Düşüncelerimiz değil artık elimizde
kim duyacak kulaklar mühürlendi
özgürlük diyerek insanlar zehirlendi
Beyin çürüdü ekranların karşısında
Adamlık kiloyla Beşiktaş çarşısında
Esnaf on kiloyu beş kuruştan tartıyor
Konuştukça kötülük daha çok artıyor
Göz pınarı çürüdü gözeler kurudu
Göz yaşı akmıyor vicdan yoruldu
Deprem, fırtına, sel, afet hepsi uyarı
Recim ediyorlar doğruları duyanı
Şiir çürüdü pul pul dökülmekte hecesi
Şairin mısrasız artık gündüzü gecesi
Ne Nafi kaldı, ne Mevlana, ne bir ışık
kalem sayfaya uzaktan platonik aşık
Zaman çürüdü yelkovan hızlı akmakta
İnsanlık ısınmak için takvim yakmakta
Ne diyeyim birader akılları tutulmuş
Kaldırımda tükürük yok hepsi yutulmuş
Vicdan çürüdü çürüterek tüm bedeni
Alkışlıyoruz masuma kötülük edeni
Koca ülke yalan rüzgarının dizi seti
Tek dişi kalmış medeniyetin diyeti
Kalp çürüdü gönüllerde yok dilberler
Isırdıkça yanarsın yakar acı biberler
Aşka ikame cüzdanı, malı, parası, pulu
Alkışlıyorlar başını düzene eğen kulu
Kulak zarı çürüdü tel tel dökülmekte
Ulusal tarih idraklerden sökülmekte
Millet sormuyor anlamı nedir bunun
Ben söyleyeyim başlangıcıdır sonun
Kayıt Tarihi : 25.11.2023 12:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!