Sonun Başlangıcı Şiiri - Salim Çelebi

Zifiri karanlık.
Yutmuş zaman tüm renkleri
her şey siyaha boyalı!
Ne, rüzgarı tanıyor yapraklar
ne de rüzgar dans ettirdiği yaprakları!
Amaçsızca cirit atıyor ortalıkta düşünceler.
Gölgeler kayıp,
var mı yok mu belli değil
kayıp gölgelerin sahibi özne ve nesneler!
Çok acayip!
Yaşadığını sanıp da
varlığın emarelerini bulamama!

Zihin ve beden
kahreden
iki kelimeye tutsak:
Sallanıyor “var-yok” sarkacında.
Anlaşılan
yorulmuş,
mola vermek zorunda kalmış zaman.
Anlaşılandan anlaşılan
ne?
Nedir anlaşılamayan?

Bozulmuş varlığın emir komuta zinciri,
kaybetmiş hükümranlığını beyin.
Beden kaosta,
anarşist organlarıyla
değil artık beynin esiri:
Özgür ve diri.