Ey gül yüzlü yağmur!
Sen bir başlangıç olmayı beceremedin.
Sonunun adı ayrılık oldu.
Sana bir demet güneş getirmiştim,
Işıklarım sebepsiz soldu.
Adımı ayrılık mısralarına yazıp,
Sonsuz hıçkırıklara mahkum ettin.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta