Sonumu Düşünmeden Şiiri - Murat Gezici

Bu gece,
Kendimi sessizce denize atasım var…
Üsküdar sahilden,
İzmir Konaktan,
Artvinden,
İskenderundan…
Cesedime ulaşamasalar mesela…
Günlerce denizin dibinde kalsam.
Nefesimi içime çekmeden.
Belki her zamanki yaptığım gibi,
Sonumu düşünmeden…

Bir not bile bırakmadan…
Kimseye bir şey demeden,
Hiç isyan etmeden.
Senin gittiğin gibi…
Sessizce.
Veda etmeden…

Not bırakmadan geriye,
Ve anlatmadan hikayemi.
Öylece gitmek…
Ötelere…
Bilinmezlere…

Bakışların gibi soğuk kaldırımlar,
Aramayışın gibi umarsız.
Sen yüreğine hasret kaldığım.
Giderken buralardan yalnız…
Seni bırakıyorum bu zalim şehirde.
Seni bırakıyorum bütün ümitlerle…
Seni sana bırakıyorum öylece zalimce.
Seni seninle aldatıyorum bütün ömrümde..

Bu gece çıkıp gittiğim bu evden,
Sadece sana dönesim var.
Bu gece sensizlik içinde yüzerken,
Sessizce denize kendimi bırakasım var.

15 EKİM 2017