Mısrasının sonu, kıtasının sayısı olmayan şiirsin,
Ömür boyu sürecek.
Nefes alamaz olmuşum ki baktım ciğerimmişsin,
Bir daha gelmeyecek.
Yolun sonundaki en güzide durakta beklemişsin,
Sanki hayat bitecek.
Ve şimdi son defa seslenerek derim ki her şeyimmişsin,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta