Sönük Yolcular Şiiri - Tevfik Uyar

Sokak sokak bir gönlün, tümden işgali gibi,
Güvercinlerin rüyama habersiz gelişi,
Ve yıkılmış heykellerim var altlarında...
Pislemesinler, ama gitmesinler de...
İşte böyle korkutur beni; her gün her anımda
Güvercinlerin rüyama habersiz gelişi,
Sokak sokak bir gönlün, hepten işgali gibi

Deli deli rüzgarın; selam durması gibi
Bıkmış bir halde düşmem, balkonlardan yatağa
Al rengine kör olmuş kahverengi gözlerim
Görmüyor kanı, elim, hissetmiyor da
İşte böyle yaralar beni; her gün her anımda
Bıkmış bir halde düşmem, balkonlardan yatağa
Deli deli rüzgarın; selam vermesi gibi

Nefes nefes çekilen cigaranın yanması gibi
Ölümün ensemle kalan kısa mesafesi,
Ve onu iten de yine benim ellerim...
İstemiyor belki ama tutamıyor da
İşte böyle ürkütür beni her gün her anımda
Ölümün ensemle kalan kısa mesafesi
Nefes nefes çekilen cigaranın bitmesi gibi

Zaman zaman görünen hilal evresi gibi
Kimi zaman eksik ve yarım kalışım
Hissedemiyorum ne zaman nerede olduğumu
Düşünüyorum an ve an bulamıyorum da
İşte böyle çıldırtır beni her gün her anımda
Kimi zaman eksik ve yarım kalışım
Zaman zaman kaybolan hilal evresi gibi