Sönük Yıldızım Şiiri - Burçin Sezan

Bir yudum kahve kokusu,
Kurumuş pembe ve sarı gül tam karşımda...
Onlara bakıp mırıldanıyorum seni,
Radyodaki notaların sözlere dökülüşüyle,
yüreğimi koyuyorum aşka
Unutulup yitirilmesin yaşananlar diye.
Kalem ve sayfa kokusunu tümcelere
Tümceleri yüreğime sığdırıyorum seninle...
Defterimin arasında senin el yazını buluyorum.
Bizi anlatıyor bu kıta iki kelime..
Sevgini paylaşıyorum,
En çok ihtiyacım olduğu anda ay ışığıyla
Özlemek istiyor ve özlüyorum seni.
Özlemin biteceği anı bekleyerek
Şarkılar fısıldıyorum.
Yalnız yüreğinin duyabileceği
Yüreğindeki odamın kapısını çalıyorum
Süprizlerle dolu bir sevgi büyütmek adına,
O sönük yıldızı arayarak mavi sonsuzlukda...

1998-ANKARA