Yeşermiş can, görünmüş suret-i insan
Ey zahirde insan, hatırla; unutmuşsan
Öyle çehreler ki
Özde yokluk, gözlerde buhran.
Sonraları görülür
Akıl ve ruh birdir diyen insan.
Sanar ki hormonlarıyla sever
Sanar ki gözleriyle görür
Sanar ki başarısı kendindendir.
Fakat öyle feryatlar ki ruhtaki
Ne fayda kulak tıkayana
Artık o, yalnız surette insan.
Kayıt Tarihi : 12.2.2022 09:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Önce kendi nefsime yazmaya gayret ettiğim bir yazı. Selametle.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!