Sönük kıvılcımlar Şiiri - Ahmet Coşkun

Sönük kıvılcımlar

Sen yağarsın yağdıkça ıslanırım
Yoksan kalbimde kimi kıskanırım
Bir yangın var nah şurada şuramda
Sönse söndürebilsem uslanırım

Etmedin hiç bana cilve nazını
Gülüşünde gördüm buz ayazını
Ağzımı açmadan eğdin ağzını
Sırt verilmez duvara yaslanırım

Uzaktan bir sevme değildi duysa
Sevmeyeni sevmek nasıl bir halsa
Nankör aşk dalında kuruyup solsa
Demir olsam toprağa paslanırım

Karşılıksız karşı dağların karı
Gönülde gezdirme gönülsüz yârı
Nasıl ördün bilmem çelik duvarı
Duyulmaz derinlikte seslenirim

Bazen olur böyle deli sevmesi
Şartta değil onun seni sevmesi
Başına buyruk bu insan sevmesi
Kırık ayna taranır süslenirim

Coşkûnî