Sönük kaldım Şiiri - Derya Avşar

SÖNÜK KALDIM
Karanlıkların ardında bir yıldız gibi...
sönük kaldım...
ne bir el uzatabildim,
ne de uzanan bir el gördüm.
gördüklerim karşısında,
karanlıklara kaydım...
ne sevildim_ne de sevebildim...
karanlıkların ardında bir yıldız gibi...
sönük kaldım...
ne insan gördüm,
ne de insanca yaşadım...
ne acılarım göründü,
ne de anlayan oldu beni...
sevgi gözü körse,
sönük görülür parlayan yıldızlar
sevgi gözüm köreldi
sen yoksun_sen yoksun
ne anlamı var yaşamın
seni kaybettikten sonra...
her yer karanlık yıldızlar sönük...