Sonuçsuz Dava Şiiri - Mehmet İslam Sevgi

Doğuyor yine hüzünle, derbeder gönlüme keder,
Eyledin nihayet dünyamı zindan, içimi heder.
Firar eder umutlarım, halim Mecnun’dan da beter,
Azat eyle sahiplenmediğin tutuklu ruhumu, bu işkence yeter…

Gülmedi bu bahtsız gönlüm, düştü hep ah u zara,
Güleceği de yok gibi, uzanıyor yolu mezara.
Gidiyorum sessizce, koyacağım kalbimi mahşerdeki pazara,
Okutamazsınız mezar taşımdaki katili, hiçbir okur-yazara…

Günyüzü görmeyen gönlüm, eremedin murada,
Sevdin bir kere suçlusun, bu sonuçsuz davada.
Elem içinde kıvranırsın, tutukluysan zindanda,
Beraat edilirsen ölürsün, özgürlük denen dünyada…

Birer birer yeşerdi dikenlerin, kalbimdeki gülüm,
Kurudu rengârenk gönlüm, çoraklaşan bir çölüm.
Aşikârdır ya Rabbi! Kör kalbime bu amansız zulüm,
Ya bu derde bir deva, ya da gelsin ölüm…