Sonuçsuz çabalar bilimi

Aşk ölümün bayramlıklı çocuklarıdır.

Gericisiyim hatıraların; huysuzluğunu saçlarından başlatırım kasıklarının.
Ve soluksuzluğunu hani o yabancılaşan burnunun.

İşte tam da tükenen yerde mürekkebimin kadife dudaklarında boş alıyor kalemim.
Ki sen dinmeyen maviliğin tenhasında, ki sen kokuşmuş uğultusunda şehrin. Ahh! o yabancı iyi ve güzel. O iki dere arasından dokunaklı duygularınla, ki sen sev.
Sevk ediyor zindan ıssızlığına hatıraların.

Okudukların, ayrılıklara yürütür gölgem eşliğinde.
O bordo elbiselerin en yakışıksız zamanlarına denk, değmez şiirlerime öçgözlü sevişmelerin.

Endişem, umutsuzluğum...

"Bayramlıklarımı yaktın, çocukluğum hazin."

Avuçlarımdan kazırım kaderini, parmak izlerin sonuçsuz çabalar bilimi.

Okudukların, sosyolojik sapan undergrand ilahilerim.
Tek kelime etmem!

Sana dilim tutuktur artık benim.