Sonuç ilişkisi… Şiiri - Mehmet Aydemir

Sonuç ilişkisi…

Birbirine sanki hiç ayrılmayacakmış gibi kilitlenmiş,
İki çift göz,
Akşam batmaya yüz tutmuş o güneşin heybeti bile,
Kalıyorsa gölgesinde o duygunun…
O an;
Gözler kısa, ama özgün bakışlara flört ediyor,
Karşılıklı bir düşünceye hitap ediyorsa,
Gözlüklerin ardına saklanmış bakışlar,
Paylaşımın doruklarına adım adım tırmanıyorsa,
Bir yandan adı bile olmayan dağ,
İçten içe yanıyor ve haykırıyorsa…
Beyinlerimiz;
Her aldığımız nefesle artar oksijen,
Beynimizdeki sinir uçlarını zorluyor,
Bulunduğun yer bedene dar geliyor,
Adrenalin zorluyorsa arzuları…
Artık vakittir;
Hamlelerin konuşacağı an,
Bakışlar gizlenemiyorsa arzunun ardına,
Batan güneşin o kızıllığı, fon olmaya yüz tuttuysa,
Odak nokta daralıyorsa,
On iki den vurmak gitgide zorlaşıyorsa,
Zamanıdır…
Bir gayret;
Kesip bakışların frekansını,
Yerinden doğrulup hakkını vermek isterken duygunun,
Araya giriyorsa denizden esen ılık rüzgâr,
Yosunun kokusu duyguyu büyülemeye çalışıyorsa,
Bilinmeyen bir sebep, seni yolundan alıkoymak istiyorsa...
Hey sen;
Başlangıç sona gebe,
Yaratışın yok oluşa,
Doğuş yaşam muammasına,
Düş düşünce olamaya aday,
His ve haz yerini aldı evrende…
Hissene düşense;
Kendine olan İnancın gereği,
Var ettiğin, seni sen eden duygu ve arzunu,
Zamana sıkıştırıp,
Hakkını o anda teslim edip, mühürlemektir…

Mehmet Aydemir 20.09.2014 saat 18:46 karaalioğlanparkı…