Sonuç Şiiri - İlknur Tavasav

Bir zamanlar üşenmezdim hiç!alırdım elime kalemi hiç durmadan yazardım.Seni yazardım misal.Bahtsız bir bedevi oluşumu yazardım :) bazen günlük durum raporu veren bir haber spikeri misali olan biteni yazardım.Ama en çok ,bıkıp usanmadan sana olan sevdamı yangınımı yazardım.

Ne değişti diyeceksin.Aslında çok bir şey değişmedi.Ben yine aynı benim.Bir yanım halen hoyrat dört nala koşan bir kısrak misali hareketli.Saçlarıma bolca aklar düştü ve artık boyuyorum düzenli ,ama atamızda kalsın daha genç gösteriyor diye tercihim orkide moru hoş beğeniyorum da boyadığım da aynadaki beni.Halen deli gibi koşturuyorum ,oturmuyorum bir o yana bir bu yana oldum olası işimde mükemmelliyetçiyim ve sanki bana kalacak dünyanın tapusu da durup dinlenmek kelimesinden bi haberim.

Bu gün düşündüm bir an ve geçmişin süzgecinden geçirirken anıları ve aklıma şeytanın çarmıhına gerildiğim ilk an geldi usuma.İrkildim bir an nasılda elim ayağım dolanmıştı nasılda paniklemiştim /ben,seni seviyorum deyişini.Ne kadar yabancı olduğum bir kelimeydi.Ne kadar kapatmıştım kendimi bu denli kör karanlık kuyulara.Ne kadar yabancıydı bu duygular bana ve dahası ne kadar ağır gelmişti ve baş edememiştim bu duyguyla. Sonra zehrin bulaştı kanıma dönem dönem çok kızdım ,ama sakinleşince, dizelerinde huzur buldum.Kimi zaman için için ağladım ,kimi zaman sıcacık bir aşkım kelimesinde kavrulup göğe savruldum.Sende biliyorsun !bir gözü kör hastalıklı bir aşk hikayesi bizimkisi bir dönemi hastanelerde geçen.Ama sanıyorum bu şekilde olması kılıyor aşkın en hakikisi.Sevmek zor zanaat azizim sen bunu herkeslerden iyi bilirsin ,benden önce kaç kadına vurulmuştur bilirim o körpe masum yüreğin.Ama tevazuya yer yok bu konumda, hiç kimse de benim kadar vefalı ve aşık olmamıştır bunu da içten içe bilirsin.

Bilirsin,dönem dönem sana ucu yanık sevda mektupları yazarım.Aşkım derim/sevdam derin/türlü türlü lakaplar takar seni överim yada yanımda olmana rağmen özlemimi anlatır o mektubu da sana gönderirim.Ama bu defa sanki ne ararsan var bu mektupta.Ve fark ettim ki 50 ye merdiven dayadığım zamanlardayız.Dönem dönem sana olan aşkım halen depreşmiyor dersem yalan söylerim.Ama artık başka şekiller oluşuyor be şair.Elimi tutmanı sevdiğimi farkettim.Gerildiğimde krıldığımda yanımda olmanı seviyorum.Gece üzerim açıldığında yorganı üzerime çekmeni seviyorum.İşten yorgun geldiğimde uğraşma iki lahmacun söyleriz demeni seviyorum.Ama, en çok neyi seviyorum biliyormusun?yanımda kal deyişini/ beraber ölelim deyişini/peltek dilinle seni seviyorum aşkım deyişini...Yalnızlığımı bölmeni seviyorum...
sonuç:Seni seviyorum /yalnızlığıma bir tutam ıslak mavi saçan şiir yürekli adam...benim sevgili kocam :)