Bir sınırı yok yalnızlığın.
Bir sonu yok.
Çektikçe çekiyor içine, durmadan.
Oynuyor benimle hiç yorulmadan.
Gökkubbe üstümde duran pranga sanki.
Sıktıkça sıkıyor beni aralıksız.
Yaşamak dedikleri nede anlamsız.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta