Yine bastayim, yine bostayim,
Sonu yok gibi yalnizlik...
Yakar beni her seferinde,
Bu namussuz ayrilik...
Daldim uzaklara mavi gökyüzü, denizlere,
Daha gün dogmamis sehirlere...
Gözümden süzülen iki damla yas,
Silerim elimin tersiyle...
Pesi sira bir buruk gülümseme,
Belirir zeytin karasi, pencereme...
Sonra aci bir sizi,
Inceden yüklenir yüregime...
Yine bastayim, yine bostayim,
Sonu yok gibi yalnizlik...
Yakar beni her seferinde,
Bu namussuz ayrilik...
(america/2000)
Aysen BretonKayıt Tarihi : 9.1.2007 17:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!