Gözlerini açmadan sahte bahçeye
Düşünmüşler isim gerek bebeğe
Leyla demişler, Leyla olsun demiş
Belli ki hikayeden pek etkilenmiş
Ardından epey zaman geçmiş
Gün geçtiğini, diyen dediğini unutmuş
Yer kulağı unutulanı duymuş
Kader alnına çoktan yazılmış
Cismi Özlem insanlara duyrulmş
Sol yanına bir boncuk takılmış
Boncuğun iğnesi kalbine batmış
Kalbinde derin yaralar açmış
Yıllarca derman aranmış
Bir gün Kays'a varılmış
Kays yaraya bir bakmış
Hemen Leyla olduğunu anlamış
Usulca ona sarılmış
Yara birden kapanmış
İğne Kays'a batmış
...
Kayıt Tarihi : 21.5.2014 17:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özlem Erciyes](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/21/sonu-yok-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!