Sonu Sensizlik Görünen....

Nefessizim! ..
Daralıyorum...
Yüreğim kırık,
Yüreğim yıkık,
Yüreğim buruk.
Kalbim mi büyüyor?
Göğsüm mü sıkışıyor?
Sığmıyor sanki içime.
Anlamıyorum,
Çünkü anlayamıyorum.
Bendesin ama benle değilsin.
Biliyorum...
Bir hüsrandır yaşanan,
Çökek şakaklar anlatıyor halimi.
Solgun güçsüz ve ölgün.
Hayallerle avunmak teselli değil,
Gerçekler nidada, gerçekler haykırışta!
Sonu görünüyor, yürüdüğüm yolun,
Görüyorum kendimi yanlızlığımda.
Sensizlik korkusu! ...
Büyüdükçe büyüyor içimde,
Everest'ten yuvarlanıp, çığlaşıyor
Geliyor üstüme üstüme.
Sıkıyor gırtlağımı,
Daralıyorum, bunalıyorum.
Yine sensizliğe yol alıyorum.
Yol aldıkça, nihayete yaklaştığımı biliyorum.
Yüreğim yangın yeri,
Derinden yakıyor beni,
Sonsuzluğa uzanan dipsiz bir boşlukta gibiyim.
Biliyorum...
Pusulasız, rehbersiz çıkılmış bir yol.
Nerede mola?
Nerede durak?
Onu da bilmiyorum.
Sadece bekliyorum...
SONU SENSİZLİK GÖRÜNEN YOLUN SONUNU.

(05 MAYIS 2008)