Sonu Olmayan Yolculuk Şiiri - Mustafa Turay

Gençliğimi soruyorum nesnelere
Mesela, eskiyen hatıralar neler yapıyorlar şimdi,
Kirlenmiş hafızam tozlu bedenimde ne işe yarar?

Uzun yıllar önce hüznümü aldım omuzuma
Önümde uzayıp giden sisli yollar ve tarihi serüvenler
İşgal edilmiş sokaklarda karanfil kokan haşarı çocuklar
Uzun yıllar önce kalabalıkta elimden kaçmıştı sevdam
Öylece çekip gitmek, suda tuzun çözünüp kaybol-masını
izlemek gibiydi işte…

Mesela, artık hatırlayamadığım düşler
ne düşünmektedir hakkımda,
Nedir bunca özlemini duyduğum tek şey?
Tıpkı evimin kapısında kırmızı renkli bir çarpı işareti
Tüm ihbarlar bedenime yöneltilmiş polislerce

Ah, bu saatte nereden silah bulabilirim
Aradığım herkes kurşuna dizilmiş
Üzgünüm kelimesi kalbimde müebbet yatmakta
Mesela, sevdamın ellerinde kaybetmişken benliğimi
çıktığım yolculuğun sonu nerede biter şimdi?