Cüzdan doldukça,
hafıza zayıflar değerlerden uzaklaşılır,
kimlik arayışı başlar.
Gerçek dostlar azalır,
Etrafını sahte kalabalık sarar.
Tek arkadaşın sırdasın paran zannedersin;
o da derdini dinleyemez.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta