Cüzdan doldukça,
hafıza zayıflar değerlerden uzaklaşılır,
kimlik arayışı başlar.
Gerçek dostlar azalır,
Etrafını sahte kalabalık sarar.
Tek arkadaşın sırdasın paran zannedersin;
o da derdini dinleyemez.
samimi elden içecek
bir taş sıcak çorbayı ararsın.
Kahveyi karşılıklı içeceğin olmazsa;
O vazgeçemediğin kahvenin tadını bulamazsın.
yokluklarda dostluklar kazanmalı;
gösterişsiz yaşamak
Geçici hevesler uğruna
Kalpleri kırmamak.
Ve,sonu olmayan hayat için
Aç gözlü olmamak.
21:07 01.12.2016
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 1.12.2016 23:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuran Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/01/sonu-olmayan-hayat.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!