Sonu Olmayan Bir Yoldayım

Sonu olmayan bir yoldayım.
Yürüyorum ama hangi bilinmeze, bilmiyorum.
Bir rüyanın ortasındayım kabusa yakın,
Hayallerimin tutunacak dalı yok gibi…
Yıkılmaya mahkum, umutlardayım.
İnancım kayboluyor her gün,
Ufuklarda yalnızlıklardayım.
—
Zor bir yoldayım yine, zor…
Şehrin karanlığında, uçsuz bir kederde,
Güvenmenin bir kez daha yıkımına yakınlardayım.
Sabrım kalmadı bak, yine kadere isyanlardayım.
—
Bir gün diner mi acılarım, bilmiyorum.
Bu sevdaya attığım her adımda
Kendi sonumu hazırlıyorum, biliyorum.
Amansız bir derde düştüm, çırpınıyorum.
Seviyorum ama sonu yok, görüyorum.
Hissediyorum, adım adım azalıyorum.
Artık geriye dönemiyorum…
—
Bilinmez bir yoldayım yine,
Yürüyorum tek başıma, seviyor sandığım yok yine…
Yanlış limana demir atmanın kahrında,
Acı bir sonun arefesindeyim.
Yürüyorum sonunu bile bile,
Gidiyorum sonumu bile bile…

Yaman Karaca