Önümde ürkek bir fener peşinden gidiyorum.
Yaklaştıkca uzaklaşıyor,uzaklaştıkca zayıflıyor,
Aklımda hep,ne zaman aydınlık var.
Uzaktan uzağa kulağımda zayıflayan nağmeler,yavaş yavaş coşar.
Keskin kokular,bulutlarda,hep hasretin türküsünü söyler.
Senin kokunmu bilmem,ama,zaman zidana pervane,
Kendini bileyen bıcak gibi,bitime,sona biliyor kendini.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta