Sonu Nerde Şiiri - Menekşe Gülay

Artık mektup yazan yok,
Artık sevmeyi bilen de yok,
Arzular bir fırtına içimizde,
Dudaklarımız mühürlü söz yok,
Mitolojide kaldı aşk,
Aşkı unutan çok.

Sevdalar kaldı bir yanda,
Çok sevdikçe sevilen kenarda,
Birşey sandı kendini hovarda,
Ağlayan yalnızca seven,
Gözyaşı dinmedi attı içine,
Sevilen kıymet bilmez birde.

Gazete alan yok kaldı raflarda,
Herşey nette istersen okuma,
Evlilikler bile bilgisayarda,
Bulan mutlu, bulmayan kayıplarda,
Şans arar oldu insanlar loto da,
Şans bir gün güler mi acaba.

Herşey pahalı ucuz birşey kalmadı,
Orta halli yalnızca bakakaldı,
Altında arabası, para yok cebinde
Emeklilerin ise vah haline,
Yandı kebap oldu cepler,
Hep sorunlar nerde mutluluklar.

Her ay yakan faturalar elimizde,
Biri bitmeden biri geliyor
Kömürse yeniden girdi evlere,
Ters yüz oldu hayat çekilmiyor
Merhaba bitmeyen çilelere,
Gitmeyen dertler yine bizlerle.

Sarhoş misali geziyor insanlar,
İş yok ekmek yok yandık Allah,
Adım atsak para, bıktık vallah,
Sonu nerde utansın sebep olanlar,
Bizden kesilen parayı harcayanlar,
Boğazınızda kalır anlarsınız ya.