Sonu Hüzündür Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Akşam yalnız yatarsın sabah yalnız kalkarsın
Sokak cadde her gün yol edersin
Eller gününü gün ederken
Sen ise kaderine isyan edersin
Kederine keder eklersin
Gündüz güneş yalnızdır, kuşlarla neşelenir,
Gece ay yalnızdır, yıldızlarla eğlenir
Bu olayların hepsi kalbini hüzünlendirir
İçkiyi bıraktım dersin, kadehi eline aldırır
Sigarayı bıraktım dersin, birbiri arkasına ekletir
Bir gün kader güler diye hep bekletir
Beklemelerin boşa çıkar hüznüne hüzün eklenir
Hangi kalabalığa girsen yalnızlığın kalbini hoplatır
Her gün ayrı bir kalp kapısı tıklatır
Kovulmasa da kapı açılmaz, önünde bekletir
Tüm beklentilerinin sonu hüzündür
Yine seni ağlatır, yine seni ağlatır