Sonu Hicran Vuslatı Olmayan

Bu akşam sana yazdığım mektupları okudum,sonrada yırttım
Sahibine ulaşmayacak mektupları saklamanın bir anlamı yoktu
Yaşananlar bir bir geldi aklıma
Bende aşk mı yaşadım dedim kendi kendime
Bir hediye almıştım sana 14 Şubat için aylar öncesinden
Paketi sarıydı özenle seçmiştim rengini
Kimse görmesin diye sağlam bir yere saklamıştım
Bazen çıkarıp bakar bir an önce vermek isterdim
Nereden bilebilirdim ki ayrıldığımız gün vermek zorumda kalacağımı
Öyle çok kızıyorum ki kendi kendime,
Seninle birlikteyken yapmak istediğim şeyleri erteleyişime
Sana hiç sevgilim diyemedim
Garip ve saçma bir nedendi benim ki
Şimdi şiirlerimde bastıra bastıra yazıyorum
Hiçbir anlamı yok sana duyuramadıktan sonra
Bana bir dayım, bir de sen Neşe'm derdin
Söylerken gözlerime bakardın içim titrerdi
Şimdi dayım söyleyince sen geliyorsun aklıma
Seni hatırlatan ne varsa tek tek kaldırdım
Bir tek kırmızı kazağım duruyor, kırmızıyı sevdiğimi bilirdin
Aldığın ilk hediyeydi kıyamadım
Bu kalbi taşırken bu bedende
Seni unutmam imkansızdı elbette
Benim ki böyle bir aşktı işte
Yarım kalan, sonu hicran, vuslatı olmayan.