Sonu gelmiş bir yaşam Şiiri - Oktay Çekal

Sonu gelmiş bir yaşam…

Ruhuma söz anlatma, dinlemez seni.
Yüreğimden söküp aldın, değerini,
Bulamaz artık gözlerin, eski neşeni.
Sarmasın ellerin, uzak dur benden.

Her gün güneş olup, doğardın oysa
Salkım saçak ruhun, dolup taşardı.
Mevsimler sen olsan, ömrüme konsa,
Her anımı yaşayıp, aşkta açardı.

Soldum bir çiçek gibi açmaz yüreğim.
Sokaklarda dolaşsam, kesmez bilirim.
Adımlarım götürür, durmaz giderim.
Bakmasın gözlerin, görmesin beni…

İçimde yaşattığım sevgi yanımdın.
Hayattan başkaydın, sanki rüyamdın.
Esen bir rüzgâr gibi varlığımı sardın.
Sonu gelmiş bir yaşam nefes alıyor.

Oktay ÇEKAL
20.08.2015-18.04