Sonu Gelmez Acıların Şiiri - Türkan Yılmaz

SONU GELMEZ ACILARIN

Ekmeğim zehir içine banarım
Sonu gelmez çektiğim acıların
Gülmedi kaderim ona yanarım
Sonu gelmez çektiğim acıların

Görgüsüz yar olmuş dabah
Kolay bitmez balta diliyle sabah
Sevgiyi kim yitirmişki biz bulak
Sonu gelmez çektiğim acıların

Daha taze fidan iken soldurdun
İçimi acı dertlerle doldurdun
Çektiğim çileden bedenim yorgun
Sonu gelmez çektiğim acıların

Kibar konuşmakdan hiçmi anlamaz
Ne söylesen söyle buna tınlamaz
Duruşu beli tilki gibi kurnaz
Sonu gelmez çektiğim acıların

Güzel sözden anlamaz geç basar tuş
Merhamet bekleme kalbi olmuş taş
Eller baharı yaşar ben ise kış
Sonu gelmez çektiğim acıların

Boşa gelip geçti ömür yarısı
İğnesin sokar sanki bal arısı
Halime gülen başına darısı
Sonu gelmez çektiğim acıların

Sular akar dereyi yelendirir
Kınama dost acıyı çeken bilir
Laf düşürme deliye dilendirir
Sonu gelmez çektiğim acıların

Türkü eksik olurmu ozanlarda
Türkan derdi yazılı şafaklarda
Akan göz yaşım saklı ezanlarda
Sonu gelmez çektiğim acıların

** (Şiir) **

*** Türkan Yılmaz ***