Sonu Döner Aslına Şiiri - Yunus Akkale

Eskirde tedavülden kalkar para
Sahtesin vermesen ne kaybedersin
Yüzüne yansırda, ceddinde ara
Aslına çekmesen ne kaybedersin

Yollara nur olur ata öğüdü
Serin gölge verir, selvi söğüdü
Gök gürlerse; korkağın patlar ödü
Pireden korkmasan ne kaybedersin

Dışında ziya yok, özünde nuru
Edepsiz kulda, ne gezer onuru
Bozuk maya, ekmek olmaz hamuru
Evveli görmesen ne kaybedersin

Her söz başı havlar, benzer kangala
Benzin döker, alev alır mangala
Boynuz benzer, çifte çifte çangala
Ağıla girmesen ne kaybedersin

Ateş olur yakar, hayırda ihsan
Hayvan bile olmaz, böylesi insan
Adına layık olsun, şöhret ve san
Maymundan doğmasan ne kaybedersin

Barışa yanaşmaz çeker kılıcı
Ham meyvesi varda acı alıcı
Deva vermezde zehirden ilacı
Zehirden yemesen ne kaybedersin

Elden çıkınca emdikleri meme
Sütü çiğden her gün çağlar teleme
Boydan ölçü alır yatay enleme
Haramdan almasan ne kaybedersin

Kuyruktan sıkıştı, kopar velvele
Çayırda otlar, kırk yıllık hergele
Elden gelse; hemen takar çengele
Adili asmasan ne kaybedersin

Asar keser hep mazlumla davalı
Yüz yıldan bu yana böyle havalı
Kıraç kırı bize, sizlere yalı
Millete vurmasan ne kaybedersin

27 Şubat 2008 Kahramanmaraş