Tütün kokan nefeslerin buğusu, yapraklardan süzülen çiğ tanesiyle buluşuyordu bir yerlerde.
Toprağın üstündeki kırağı, sanki bulunduğu yere ait hissetmiyor gibi güneşin naif ışıklarını bekliyordu, tırnağa batan kıymık misali...
Ve işte ben, istenmeyen tanık, aklımda tahmin edilemez düşüncelerle, sonu belli bir hikayeyi izlemekteyim...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta