Sonsuzum Şiiri - Yusuf Aktaşçı

Yaklaşamadığım uzaklığım
Uzaklaşamadığım yakınlığım

Hilbert'in otel odalarında ötelendim
Aynı günde tekrar tekrar tükendim

Süzülüp uzlet kapımdan ışık ol cana
Kurtulup ten duvarından yaslan bana

Goncandayken cennete kördüm
Ayağının tozunda dağları gördüm

Senli rüyalarım kirpiklerimi aşmadı
İçimde tuttum dipsiz kuyumdan taşmadı

Ses verene kadar sesim olan imgem
Durmadan dönüyorum oldun yörüngem

Aşklarımız çarpıştı yine sonsuz oldu
Karşı kıyısı görünmeyen dalgalı yoldu

Sıfırın ademden olan kardeşi
Sevgimin tanımsız sönmez ateşi

Çocuğa sorsan yan yatan sekiz
Maşuğa sorsan can katan bir giz

Bitmez aşkın biri sende biri de bende
Paralel aynalar arasındayız tek bedende

Rayların birleştiği yerde bekledim
Vuslat günlerine mahşeri de ekledim

Hem son sızım hem sonsuzum
Hem bahtsızım hem O'nsuzum