Sonsuzu Beklemek Şiiri - Muhammed İkbal 2

Ne çok zaman oldu seni son görüşümden bu yana,
Sahi, sadece bir kere görmüştüm ya zaten...
Bir kere... Unutkanlık başgöstermez ise şayet,
Benimle birlikte her gün...
Belki de sonsuz,
Bilinmez!

Hayaller...
Tavanda izlediğim "geleceğim"
Geleceğim?
Zahirde basit kelime; dört hece, dokuz harf
İçinde bir ev gizli aslında, seyahatler, tebessümler...
Belki de hatıralarımıza bakıp kahkahalarla süsleyeceğimiz kavgalar.
Ve yaşanacak olan her şey!

Olanlar;
Olacaklar, olmayanlar, olamayanlar...

Korkular;
Gelecek, gelmeyecek, gelemeyecek...

Gördüğün gibi;
Avutuyorum kendimi mısralarla;
Şiir değil!
Bir insan, bir ses, bir bakış...
Bir gülüş ancak bu kadar özlenir,
Yazdığı şiiri inkar edecek kadar.