Ne güzeldin cöpcü babam! Şiiri - Haydar ...

Sonu gelmez umudunu
Kum tanesinde mi sakladın Baba?

Maaşını her ay sonu
çarinneli cebine koyar
Devletine
“Allah zeval vermesin
işi gücü rast gitsin“ derdin!

Caddeyi siler süpürürdün
anılar
bağına,
dağına
bostanına
Süprügeye binen , cadı olurdu !
Yine mi tarlayı Osman sürecek
Yine mi hıssama, on haklaha ekin düşecek derdin..

Son durakta, sabah sabah
Ulusa gidecek Minibüsleri
liseli dostlarla beklerken
Sen, kahvede uykulu gözünle
batak hikayene bayılırdın Akdere´de
Resmin Aynaya puslu,
yokluğun havada dügümlenir
kirli sakalını okşardıkca
“Hile yapman ulan" derdin!

“ Iki oğlana bir ev alabilsem" demen boşuna
Iyide Baba,
Dünyayı kimler yönetir, niye hiç fikrin yok?
Yani sınıflardan bir habersizsin, kusura bakmada!!
Ve ömründe önüne çıkmadık ne çok hasretlerin vardı oysa!
Hani, burun diregini sızlatan cinsten.

Mektep sırasına yanlışıkla bile oturmamışken,
Emminden duyduğun her şeydi, o imamlar !
Hele Hz.Ali, ne güçlüydü öyle?
Koca Hayber kapısı tesbih tanesiydi mübareğin elinde.
Belki sayamazdın çırpıda oniki imamları ,
olsun, onlar uluydu, kusura bakmazdı ufak şeylere.
Ellerini dulda siğini gölge ederlerdi üstüne!

“Yaşlandın baba yaşlandın!
Saçın sakalın agardı iyiyce
bak emekliliğinde geldi'
Bir ömür doğradın kürekle, Bülbül deresine!
Son jiletinde körelmiş, söz geçmez tenine!
Çöpcü Babam,
Bir yanında süpürge
bir yanın mal davar ardına uzayıp gider!
Taşlarda Tuz,
Sitilde Süt,
Yayıkta Tereyağ,
hepsi ezberine oturdu da
aklına, birkez bile çoluk çocuğunu koklamak gelmedi!
Sevgiyi demet çiğdeme sarmakta,
ne acemi askerdin öyle!

Anılar, tependen tırnağa içi geçmiş konuşur!
“ee yaylı Hüsüyün, geçiyor yıllar dönülmüyor düne “
Cıbır vakti, Caddelerde dağın eteğini arardı gözlerin!
Avuç ayasına aksada gönül derelerin
çentene hiç Peşgir koymadı anacığın!

Ne tuhaf adamsın ya,
hem doğumun
hemde ölümün aynı güne denk geldi!

Bu günlerde akşamları,
Ahmet Abinin Kahvehanesine takılıyorum.
Yüzüme gülmeselerde
Armut dibine düşermiş diye
benimle dalğa geçiyorlar!

Baba, son günlerde fena görür oldum!
Hayatta o dostlarınla, yarınlar adına
haftada dört gün sohbetimiz oluyor!

Geçenlerde Annem de öldü ,
Birden öyle çöktüm, öyle çöktüm ki
bir görsen, yemin olsun tanıyamazdın
Bu mu lan benim kara suratlı oglum derdin!
Belki ondan olacak ki,
bugünlerde biraz sert
biraz da, hüzün doluyum Baba!

Haydar Metin