İçim yanıyor, içim!
Sensiz gecen her gün için
Delicesine çarpan ah şu zavallı kalbim
Ne ızdıraplar çekiyor bir bilsen, senin için
Yıllar var ki aramışım ben seni
Nasıl da yitirmeden bunca zaman ümidimi
Umutsuzca silerken ağlayan gözlerimi
Hiç kimse görmedi, kimse duymadı beni....
Kararan bulutların gölgesiyle yalnız
Ah, ne yalnız günlerim geçti.
Son çırpınışıydı artık
En nihayet seni seçti
Sen; en son ümit pırıltısı gözlerimde al al
Bana koşacağın günü bekleyeceğim
Sonsuza kadar
Kayıt Tarihi : 25.3.2007 00:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Adil Uysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/25/sonsuzluk-icinde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!