Sonsuzluk Gergefi Şiiri - Salman Cigdem

Sonsuzluğun gergefine nakşettim gözlerini.
Umutsuzluk dağına tırmanmaya son.
Sözlerimmi incitti seni?
Hazirun öfkesimi kederlendirdi?
Unutma sevda başta değil gönüldedir.

Kilimler gelir aklıma.
İlmek ilmek seni dokuduğum.
Renk harmanından bulup çıkardığım.
Rengarenk iplerle dokunan sensin.

Korkma huzurda olmayan hazirundan.
Sözlerim sana dokunmasın.
Çünki gercekler acıtır insanı.
Söyledimya sevda serde değil gönüldedir.

Unuttum gençliğimin avareliklerini.
Bozkırın sonsuz boşluklarında.
Boşluklarki tüm avarelikler bağrında saklanır.
Tüm alın terleri oraya akıtılır.
Tüm akıl yürütmeler oyunları,
Orada sergilenir sonsuza dek.
Oradadır sevdanın en derın hâli.
Oradadır ayrılığın en hüzünlü hâli.
Oradadır kavuşmanın en güzeli.

Sustum hep sensizliğimde.
Bir kenara çekilip izledim.
Geride bıraktığım gam yüklerimi.
Karanlıkta izledim.
Sensiz sahilleri,
Gönlümde ışıldayan yakamozları.
Bir kenara çkilip izledim.
Sensizlikteki sessizliği.

Sıfır hata sıfır hata diyor usta.
Sıfır olurmu hayatda?
Zifiri karanlıklar gaçtik çünkü.
Çakır dikenleri vardı yollarımızda.
Zift dökülmüş patikalarımıza.
Kurşun sızmış fısıltılarımıza.
Zehir üflemişler rüzgarımıza.

İki yanı keskin bir vadi hayatın.
Dört bir tarafı uçurum vadilerin.
Sevdada hayatın içindedir bunu bilin.
Hız kesiyor hızımızı dünyanın.
Yoksa çoktan ölürdük biz darmadağın.
Aşk tutar bizi bizde avun.
Umuda dair en kuvvetli bağın.

Sakın umutsuzluğa kapılma,öğün.
Çünkü gönül gergefimdesin.
Uçurumlara kurulur köprüler.
Vadilerden geçilir birer birer.
Sağılır yaralar aşk ile.
Dağılır toplanan huzursuz hazirun.

Artık ayağımızın altındadır umutsuzluk dağı.
Durma yürü sevda ormanında.
Patikalar götürür seni aşk otağına.
Süzülürken ümitsizlikler,
Korkular,elemler,kederler,öfkeler,
Yokluklar çaresizlikler inançsızlıklar,
Sinemizden,aydınlatır yolunu inanç feneri.