Sonsuzluk Denizine Yolculuk

bu gece, bir yelken açtım sonsuzluk denizine
yıkık dökük bir gemi ve ben tek başıma …
kaptanım yok,
tayfam yok,
bir tanecik yolcum yok
kılavuzum öldü
imkansızlar dünden çok …

bu gece, bir yelken açtım sonsuzluk denizine
dalgalar dalga üstüne
fırtınalar bora üstüne
üstelik pusulamı kaybettim
tek yönüm çaresizliğe …

bu gece, bir yelken açtım sonsuzluk denizine
yaşamla ölüm arasında gidip geliyorum
bir yanımda anneciğimin hayali; “gel” diyor
bir yanımda azrail
beni ondan ayırıyor
çıkmazlar içindeyim
ne yaşıyor ne ölüyorum
ne de bu sonsuz ufukta
kendimi bulabiliyorum …