Sonsuzluk Busesi Şiiri - Şahmettin Kaya

Gizemli bakışında tarifsiz özlem,
Bir damla gözyaşın yakar içimi,
Uçmasını bilemez kanatlarım,
Ufka bağlamışım artık gözümü

Uzar gider düşlerim ötelere,
Arkamdan koşar gelir adımlarım
Al, bu ulu yükü sar yüreğine,
Güldeki dikeni bile özlerim.

Bulutların esnemesidir yağmur
Durgun nehirleri sele çevirir
Gölgemin düştüğü o gözlerin yar
Şiirdeki ağlayan mısraları yakar

Sonsuzluk busesini taşıyan yar
Akşamı sabahı atsam bir yana
Beni önüne katıp götürse rüzgâr
O zaman diner bu deli fırtına