Sen buldun, kurtuldun bu karanlıktan...
Hacer Annemizden gelen sandıktan
Çıkan bir kadehten, sunulan sudan,
İçenler uyanır derken uykudan…
Geride kalanlar denizin suyu,
Yaşamak sanırlar derin uykuyu…
Kim bilir gözlerin hangi semada,
Güvercinler uçar sessiz havada…
Kanadın yer ile gök kadar olsun,
Ruhun uçup gitsin Cennet’i bulsun…
Bahçende bir garip çiçeğin, gülün,
Dünya bu inletir şeyda bülbülün…
Yolculuk kıvrılır boynunu büker,
Yollar bir tarladır birçok şey biter…
Tohumdan meyveye dalın, yaprağın
Üstüne çekerek kara toprağın
Bağrına bir tohum gibi serilir;
Sonsuzluk beratı böyle verilir…
Kayıt Tarihi : 24.4.2013 14:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!