" An " ın peşine takıldım,
Sonsuzluğa uzanmak için...
Kimi zaman göklerin sonsuz maviliğinde gezindim,
Kimi zaman denizlerin enginliğinde kayboldum...
Boğulduğum kadar uçabildim,
Düştüğüm kör kuyuların derinliği kadar,
Yükselebildim semalarda...
Kanadımın kırık acısı kadar taze kanat çırpışlarım oldu...
Her düştüğümde daha dik kalktım ayağa,
Kanayan dizlerim kadar güçlü ve canlı baktım hayata
Kaybettiğim kadar buldum kendimi
Her defasında aynaların sır'larında...
Acıdan kaçmadım hiç,
Daha bir yaklaştım kendime sonrasında...
Yaşadığım her şeyden öğrendiklerim oldu,
Bir parçamı daha gördüm ruhumda.
“An” ın anlamı ruhumda can buluyor anladım,
Böyle ulaşıyorum sonsuzluğa...
Nurdan Akın GürkanKayıt Tarihi : 27.10.2013 19:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurdan Akın Gürkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/27/sonsuzluk-an-larda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!