Sonsuzluk Şiiri - Rıfkı Kaymaz

Kör geceydi içimde
Yıllar yılı taht kuran.
Ve geceydi duyuran
Dünyayı kara kara
Işıklarla dolduran.

Bu ışıklar karanlık
Işık görünür gece
Bu çözülmez bilmece
Lif lif açılır durur
Sabah, sabah gelince.

O sabahı bekledim
O içimde yıllardır
Sararmayan bahardır
Ve gözlerim açıldı
Şimdi sonsuzluktadır.

Sonsuzluk içimde ruh
Duyan gören bir mana
Adını ana ana
Tutarak elimizden
Götüren ak zaman.

Ey sonsuzluk, sonsuzluk!
Derdimize derman ol.
Ey bembeyaz sonsuz yol
İçimize bir yumak
Halinde akarak dol!
Rıfkı Kaymaz