Son sözleri döküldü,
Çatlamış dudaklarından,
Sonsuzluğa...
Ölü taklidi yapıp,
Uyandı hayata..
Ezanlar ki;
Çınlaya çınlaya,
Kulaklarında..
Çanlar ki;
Zonklaya zonklaya,
Beyin kıvrımlarında...
Özlenir uyananlar,
Uykularında..
Çözülür ipler,
Bağlılık çomağında..
Görünür ışıklar,
Tan ağırtılarında..
Suçsuzdur,
Tüm melekler,
Çağırırken bizleri,
Yanlarına...
Kayıt Tarihi : 5.9.2009 05:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fırat Ergüven](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/05/sonsuzluk-92.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!