Sokaklar yalnız yürüyor
Daralan boşluğun içine doğru
İmkânsızlığın eşiğinde duruyor ayaklarım
Bu ayaklar benim değil sanki
Yürüyorum boşluğa doğru
Yalnız ben varım bir de beni saran boşluğum
Akıyor yanımdan bir sel gibi hayat
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta