Sokaklar yalnız yürüyor
Daralan boşluğun içine doğru
İmkânsızlığın eşiğinde duruyor ayaklarım
Bu ayaklar benim değil sanki
Yürüyorum boşluğa doğru
Yalnız ben varım bir de beni saran boşluğum
Akıyor yanımdan bir sel gibi hayat
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta